Η ανακάλυψη ελαιόδεντρων και αμπέλων ηλικίας 2.000 ετών πιστεύεται ότι αντικατοπτρίζει την περιγραφή του Ευαγγελίου του Ιωάννη για το σημείο όπου θάφτηκε ο Ιησούς.
Οι αρχαιολόγοι που έσκαβαν κάτω από την εκκλησία του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ βρήκαν ενδείξεις ενός αρχαίου κήπου που ευθυγραμμίζονται με τις βιβλικές περιγραφές.
Πολλοί χριστιανοί πιστεύουν ότι η εκκλησία είναι το σημείο όπου θάφτηκε ο Ιησούς και συνεχίζει να αποτελεί σημαντικό προσκύνημα.
Σύμφωνα με τον Independent, Τώρα, η ανακάλυψη ελαιόδεντρων και αμπέλων ηλικίας 2.000 ετών πιστεύεται ότι αντικατοπτρίζει τις περιγραφές στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη για το μέρος όπου ο Ιησούς σταυρώθηκε και αναπαύθηκε.
«Στον τόπο δε όπου σταυρώθηκε υπήρχε ένας κήπος, και μέσα στον κήπο ένας νέος τάφος, στον οποίο δεν είχε τοποθετηθεί ακόμη κανείς», αναφέρει το Ευαγγέλιο του Ιωάννη.
«Τα αρχαιοβοτανικά ευρήματα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα για εμάς, υπό το πρίσμα των όσων αναφέρονται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, οι πληροφορίες του οποίου θεωρείται ότι γράφτηκαν ή συλλέχθηκαν από κάποιον που γνώριζε την Ιερουσαλήμ της εποχής», δήλωσε η καθηγήτρια Francesca Romana Stasolla στους Times of Israel.
«Το Ευαγγέλιο αναφέρει μια πράσινη περιοχή μεταξύ του Γολγοθά και του τάφου, και εντοπίσαμε αυτά τα καλλιεργημένα χωράφια».
Οι ανασκαφές έχουν από τότε γίνει, καθώς οι εκκλησίες αναμένουν πλήθος προσκυνητών κατά τη διάρκεια των εορτασμών του Πάσχα.
Το έργο του 2022 σηματοδότησε την πρώτη μεγάλη αναστήλωση από τον 19ο αιώνα και είχε επικεφαλής έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου Sapienza της Ρώμης.
Η αποκατάσταση έπρεπε να συμφωνηθεί από τους ρωμαιοκαθολικούς, αρμενικούς και ελληνορθόδοξους θεματοφύλακες. Χρειαζόταν επίσης άδεια της Αρχής Αρχαιοτήτων του Ισραήλ.
«Με τις εργασίες ανακαίνισης, οι θρησκευτικές κοινότητες αποφάσισαν να επιτρέψουν και αρχαιολογικές ανασκαφές κάτω από το δάπεδο», δήλωσε ο καθηγητής Stasolla.
Η ομάδα βρήκε στρώματα που χρονολογούνται από την εποχή του σιδήρου κάτω από τη βασιλική, συμπεριλαμβανομένων κεραμικών, λαμπτήρων πετρελαίου και δειγμάτων χώματος.
Η παρουσία προχριστιανικών αντικειμένων υποδηλώνει ότι το έδαφος άλλαξε με την πάροδο του χρόνου από λατομείο, μέσω καλλιεργούμενης γης σε χώρο ταφής με την πάροδο του χρόνου.