Το κάστρο που «ποτίστηκε» με το αίμα των κοριτσιών είναι προσβάσιμο μόνο με πεζοπορία. Από εκεί πάνω έδωσαν τέλος στη ζωή τους οι Ελληνοπούλες για να αποφύγουν τους Τούρκους
Ένα οχυρό που διασώζει σημαντικές βυζαντινές αρχαιότητες και γι΄ αυτό δεν αποκλείεται να ήταν κτίσμα των Βυζαντινών και όχι Φράγκικο. Το κάστρο του Πηδήματος βρίσκεται στην κορυφή εξαιρετικά απόκρημνου λόφου, παρακλάδι του βουνού «Παληοηλιάς», σε θέση ιδιαίτερα στρατηγική που ελέγχει μεγάλο μέρος του μεσσηνιακού κάμπου και περάσματα που συνδέουν τη Μεσσηνία με τη Λακωνία.
Σύμφωνα με το Γάλλο ερευνητή Antoine Bon το κάστρο του Πηδήματος χτίστηκε από Βυζαντινούς γύρω στο 1300. Η περιοχή ήταν σε μια αμφισβητούμενη ζώνη ανάμεσα στο Δεσποτάτο του Μυστρά και στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας. Είναι πιθανό η κυριότητα του να άλλαξε πάνω από μία φορές.
Το 1417 όταν οι Παλαιολόγοι του Μυστρά απέσπασαν πάνω από 30 κάστρα και πόλεις της Μεσσηνίας από το Πριγκιπάτο, το Πήδημα ήταν ήδη Βυζαντινό. Το 1463 έπεσε στα χέρια των Βενετών και το 1467 στα χέρια Τούρκων.
Τι θα δει ο επισκέπτης του κάστρου
Το σχήμα του κάστρου ακολουθεί τη φυσική διαμόρφωση της κορυφής του λόφου. Η θέση της κύριας πύλης εισόδου ίσως βρισκόταν στη νοτιοδυτική γωνία. Το τείχος είναι κατασκευασμένο από αδρούς ασβεστόλιθους, με έντονη χρήση πλίνθων στη βόρεια πλευρά.
Στην εσωτερική επιφάνεια της ανατολικής πλευράς του τείχους σχηματίζονται τυφλά αψιδώματα (αψιδωτές εσοχές) με πλάτος περί τα 1,70μ και βάθος μέχρι 0,90. Πρόκειται για αρκετά ασυνήθιστο χαρακτηριστικό που συναντάμε και στο γειτονικό κάστρο της Ανδρούσας και σε λιγότερο εμφανή σημεία στον Μυστρά και στο Γεράκι..
Στο εσωτερικό του κάστρου υπάρχουν λείψανα διάφορων κτηρίων, ενώ στο βορειότερο άκρο του σώζονται ερείπια ορθογώνιου χώρου που έχει ταυτιστεί με τον ακρόπυργο (donjon) με διαστάσεις 6μ x 8μ, και λίγο νοτιότερα δύο κινστέρνες.
Σε μικρή απόσταση βόρεια της νότιας πυλίδας διακρίνονται τα λείψανα μονόχωρου ναού, που ίσως ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ο ναΐσκος, διαστάσεων 2,90 x 3,50 μέτρων, ήταν νεκροταφιακός των κατοίκων και υπερασπιστών του κάστρου. Στη νότια πλευρά έξω από την πυλίδα σώζεται ημιερειπωμένος ανώνυμος σταυρεπίστεγος ναός του 14ου αιώνα.
Γιατί στο Πήδημα
Το Πήδημα απέχει 13 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα και εδώ βρίσκονται οι Πηγές Πηδήματος, που υδροδοτούν την Καλαμάτα και ένα μεγάλο μέρος της Μεσσηνίας και είναι και οι πηγές του ποταμού Τζιρορεμα που περνά από τα χωριά Ασπροπουλιά, δίπλα από το διεθνές αεροδρόμιο Καλαμάτας και εκβάλει στον Μεσσηνιακό κόλπο.
Ένα μέρος απέραντης φυσικής ομορφιάς με πολύ πράσινο, τρεχούμενα νερά και μία φημισμένη ταβέρνα στην είσοδο του χωριού.
Διαθέτει το πανέμορφο Δημοτικό Πάρκο Πηδήματος, κατάλληλο για εκδρομές και εκδηλώσεις.
Το χωριό πήρε το όνομά του, όπως αναφέρει ο μύθος, όταν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, για να γλιτώσουν από τους Τούρκους, τα νεαρά κορίτσια της περιοχής πήδηξαν από τα κοφτερά βράχια, πάνω από τις πηγές και σκοτώθηκαν.
Το κάστρο που «ποτίστηκε» με το αίμα των κοριτσιών είναι προσβάσιμο μόνο με πεζοπορία. Από εκεί πάνω έδωσαν τέλος στη ζωή τους οι Ελληνοπούλες για να αποφύγουν τους Τούρκους.
