Άρθρο του Γιάννη Λαμπίρη
Αύριο Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου, είναι οι καθοριστικές εκλογές για την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ προοδευτική συμμαχία, το τιμόνι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά την επαναληπτική αναμέτρηση θα περάσει στα χέρια ή του Στέφανου Κασσελάκη ή σε αυτά της Έφης Αχτσιόγλου.
Για πρώτη φορά , είδαμε το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, να μπαίνει σε ουσιαστική εσωκομματική διαμάχη από την βάση, αφού την πρώτη φορά που διοργανώθηκαν ανοιχτές εκλογές ηγεσίας, ο μόνος υποψήφιος ήταν ο Αλέξης Τσίπρας. Και η αλήθεια είναι ότι μείναμε με το στόμα ανοιχτό με τον τρόπο που ορισμένα στελέχη και συγκεκριμένοι υποψήφιοι, διαχειρίστηκαν τόσο την εσωπαραταξιακή διαδικασία, όσο και την “συντροφική” δεοντολογία.
Όσοι γνωρίζουν καλά τα ενδότερα του ΣΥΡΙΖΑ, μιλούσαν για μία εύκολη και άνετη επικράτηση της Έφης Αχτσιόγλου, μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο και τάραξε τα νερά με την υποψηφιότητά του ο Στέφανος Κασσελάκης. Η έμπειρη πολιτικός και πρώην υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα, όπως λέει το ρεπορτάζ δεν μπορούσε να χωρέσει στο μυαλό της, ότι εμφανίστηκε ένας “κομήτης” από το πουθενά, την κέρδισε συντριπτικά την πρώτη Κυριακή και αναμένεται αύριο βάση των προγνωστικών, να ηγηθεί του κόμματος το οποίο όπως λέει η ίδια υπηρετεί από μικρή.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα, μπαίνοντας σε μία διαδικασία η οποία δεν έχουμε δει ποτέ την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, ούτε τα πιο σκληρά χρόνια, να κατηγορούν ανοιχτά και να μέμφονται τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και γενικότερα δημόσια, τους εσωκομματικούς τους αντιπάλους. Τουλάχιστον από το 2004 και μετά, όπου ο Γιώργος Παπανδρέου, θέσπισε για πρώτη φορά τις εκλογές ηγεσίας κόμματος από κάλπη βάσης.
Αυτό που προκάλεσε εντύπωση είναι ότι από την πρώτη στιγμή, η Έφη Αχτσιόγλου πρόταξε το θηλυκό της φύλο, όχι ως ατού ανανέωσης, αλλά ως αιτία να την πολεμούν, λες και το 2023 υπάρχουν ακόμη νοήμονες άνθρωποι – δει στην αριστερά – οι οποίοι κρίνουν έναν πολιτικό, από το αν είναι άνδρας ή γυναίκα. Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που η ίδια στοχοποίησε τον εαυτό της με το επιχείρημα πως είναι γυναίκα.
Έτσι λοιπόν ως μία απέλπιδα προσπάθεια μετά την ήττα της πρώτης Κυριακής, η κυρία Αχτσιόγλου κατήγγειλε τον κύριο Κασσελάκη για σεξιστική συμπεριφορά, επειδή όπως είπε, την αποκάλεσε υποτιμητικά με το μικρό της όνομα. Επίσης σεξιστικό θεώρησε ο κύκλος και τα δημοσιεύματα από φίλα προσκείμενα ΜΜΕ της υποψήφιας προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ότι της ζητήθηκε να μην κατέβει στον δεύτερο γύρο επειδή η διαφορά ήταν μεγάλη.
Με την ίδια λογική λοιπόν στο ΠΑΣΟΚ, Ο κύριος Παπανδρέου δέχθηκε σεξιστική και ηλικιακή επίθεση από την πλευρά του Νίκου Ανδρουλάκη, η οποία στις εσωπαραταξιακές εκλογές του 2021, τοποθετήθηκε υπέρ της λογικής να μην υπάρξει δεύτερος γύρος λόγω της διαφοράς του πρώτου, ενώ σεξιστική επίθεση δέχθηκε και ο ίδιος ο κύριος Ανδρουλάκης από την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά όταν τον κέρδισε κατά κράτος το 2017.
Όπως καταλαβαίνετε η συζήτηση αυτή είναι αστεία και μόνο επικίνδυνη μπορεί να γίνει για την κοινωνία, καθώς ο σεξισμός είναι σοβαρή κατηγορία και έχουν δωθεί πραγματικά μάχες για να ξεμπολιαστεί από την ραχοκοκαλιά της! Το να κατηγορείς λοιπόν έναν άνθρωπο, ο οποίος είχε το σθένος να βγει σε μια συντηρητική κοινωνία και να πει πως είναι ομοφυλόφιλος, παρουσιάζοντας μάλιστα και τον σύντροφό, στα μάτια μου φαντάζει οξύμωρο, όμως όταν τα πολιτικά επιχειρήματα τελειώνουν…. για όλα φταίει ο σεξισμός
