Αγαπητές μαθήτριες και αγαπητοί μαθητές,
Αγαπητοί γονείς και κηδεμόνες,
Αύριο γιορτάζουμε την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τη μαζικότερη και κρισιμότερη στιγμή της αντίστασης στη δικτατορία, τιμώντας όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Το Πολυτεχνείο είναι εδώ και μας εμπνέει, διαχρονικό σύμβολο δημοκρατίας, ελευθερίας και ενότητας.
Η Παιδεία πρωταγωνιστεί στη μάχη για δικαιοσύνη, ελευθερία, δημοκρατία. Οι ακαδημαϊκές ελευθερίες, πολύτιμη παρακαταθήκη και σύμβολο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στη σχολική κοινότητα και απορρίπτουν κάθε μορφή βίας και φασιστικών πρακτικών, από όπου κι αν προέρχονται, όποιον κι αν στοχοποιούν. Το σχολείο μας ως εκπαιδευτικός οργανισμός έχει ως βασικό στόχο την περιφρούρηση των ακαδημαϊκών ελευθεριών, την έμπρακτη ουσιαστική προαγωγή τους σε κάθε έκφανση της σχολικής ζωής και της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Το παρακάτω ποίημα αφιερώνεται στους μαθητές μας και αυριανούς φοιτητές, που θα ως διαμορφωτές της ιστορίας μας, θα μπορέσουν να γράψουν τις πιο λαμπρές σελίδες της, εμπνεόμενοι από τα ιδανικά των φοιτητών του Πολυτεχνείου για δημοκρατία και ελευθερία.
“Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!”
Αυτή η φωνή που τρέμει στον αέρα,
δεν σού στείλε ένα μήνυμα μητέρα,
αυτή η φωνή δεν ήτανε του γιού σου,
ήταν φωνές χιλιάδες του λαού σου.
“Εδώ Πολυτεχνείο ,εδώ Πολυτεχνείο!”
Μιλάει ένα κορίτσι κι ένα αγόρι,
εκπέμπουνε τραγούδι μοιρολόι,
χίλιες πενήντα αντένες η λαχτάρα,
σε στόματα μανάδων η κατάρα.
Και τα κορίτσια και τ’ αγόρια που μιλούσαν,
τρεις μέρες και τρεις νύχτες δεν μετρούσαν,
δοκίμαζαν τις λέξεις με αγωνία,
κι αλλάζανε ρυθμό στην ιστορία.
“Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!”
Γραμμένα μένουν τα ονόματα στο αρχείο,
δεν αναφέρονται οι νεκροί που είναι στο ψυγείο,
λένε πως είναι τέσσερις κι είναι εκατό οι μανάδες,
πρώτα σκοτώθηκε η φωνή και σώπασαν χιλιάδες.
Με εκτίμηση,
Γρίδος Παναγιώτης
Μαθηματικός ΠΕ.03, M.Sc, c. Ph.D
Διευθυντής Γυμνασίου
Ευρωπαϊκού Πρότυπου Σχολείου
