Εδώ ο χρόνος δεν σε κυνηγά αλλά έχει αφήσει και τα σπαράγματα των πέτρινων κατοικιών να σου θυμίζουν τη ιστορία του χωριού.
Στο «φως» έρχεται ένα έρημος και άγνωστος οικισμός του Δήμου Μεσσήνης μέσα από την προβολή και την παρουσίαση από ομάδες κοινωνικής δικτύωσης στο ιντερνέτ με τη «φροντίδα» των Αρχιτεκτονικών Διαδρομών Μεσσήνης και της πεζοπορικής ομάδας «Τα Γεράκια». Πρόκειται για το Ζαπάντι που σήμερα είναι ένας έρημος οικισμός και παραμένει άγνωστος αλλά η ειδυλλιακή του θέση και η ιστορία του, του επιτρέπουν να μπει ξανά στο προσκήνιο.
Το Ζαπάντι δίπλα από τη Χορεύτρα Μεσσηνίας του Δήμου Μεσσήνης είναι ένα ξεχασμένο χωριό που στέκεται σε ένα ειδυλλιακό τοπίο όπου η απρόσκοπτη θέα και η πλούσια βλάστηση σε κρατούν δέσμιο της μαγείας τους σαν βρεθείς εκεί.
Ωστόσο αν δεν σε καθοδηγήσουν, το Ζαπάντι δεν θα το βρεις και αν δεν σου πουν ιστορίες οι παλιοί δεν θα καταλάβεις πως εδώ ζούσαν αρκετές οικογένειες κυρίως κτηνοτρόφων. Η εκκλησία καθώς στέκει αγέρωχη σε προνομιακή θέση χαίρει μαγευτικής θέας όπου το γαλάζιο συναντά το πράσινο του βουνού σε ένα ταξίδι όπου ο χρόνος σταματά.
Σίγουρα εδώ ο χρόνος δεν σε κυνηγά αλλά έχει αφήσει και τα σπαράγματα των πέτρινων κατοικιών να σου θυμίζουν τη ιστορία του χωριού. Ελιά και πέτρα είναι σαν να έχουν σμιλευτεί από ένα αόρατο εργάτη.
Για τη δράση αυτή συνεργάστηκαν ο Γιώργος Σταθόπουλος, ο Γιάννης Λάσκαρης και σπουδαστές του εργαστηρίου ψηφιακής δημιουργίας και πληροφορικής «Αλγόριθμος».
πηγή anagnostis.org
